La bella America!

Gisteren was de blog niet zo uitgebreid, we waren erg moe van al het hiken en alle indrukken. Daarnaast zouden we ook vroeg vertrekken naar Las Vegas. Hopelijk kan ik het vandaag goed maken.

Alles wat we zien is echt ongelooflijk! Zo mooi en indrukwekkend. Wanneer we ergens stopten om een foto te maken van het mooie uitzicht, ging onze berggeit er weer vandoor. Overal op klimmen en altijd op zoek naar het mooiste uitzicht. That is my brother! Je hoort mama op de achtergrond nog een keer roepen: doe je wel voorzichtig Rub!En pas op dat je niet valt!
Zodra Rub boven is komt pap ook eens kijken hoe gaaf het daar boven is. En ja hoor, spuit 11 a.k.a held op sokken dacht het ook maar eens te proberen. ''Als pap het kan, kan ik het ook!''. Omhoog klimmen gaat wel, dat doe ik zo. Maar ja dan moet je nog naar beneden! en laten we het dan nog niet eens hebben over de diepte waar je in kijkt. Help, waarom deed ik dit ook alweer? I am so afraid of heights! Even snel een foto en snel ga ik naar beneden. Mooi geweest dat uitzicht snel weer in de auto.

Zoals ik gisteren al kort benoemde hebben we gegeten bij Gunther Toody's. Zodra je hier binnen stapt waan je je in de wereld van Grease! Van de tegels op de grond tot aan de jukebox op iedere tafel. Alles is in deze stijl. Helaas ben ik mijn John Travolta niet tegen gekomen. Tja, zoals de tekst boven de spiegel in het toilet zegt: 'You look too good for him!'

Vrijdag 17 juli

Het verhaal van vandaag begint weer op het vliegveld. De douane begint weer op het vliegveld. De douane blijft me verbazen.. Rijen dik, honderden mensen wachtend om door dat ene poortje te mogen. Allemaal hopend dat alles goed zou gaan en zo door te kunnen lopen. Want zeg nou zelf, niemand wil er tussenuit gepikt worden. Gelukkig heb ik mijn lengte mee, dus opvallen doen we sowieso hier. ''OMG, you are so tall! Do you play volleyball?'' ''Haha no sire, i don't'' Wanneer ik door het magische poortje liep kwam de douanemeneer nog een keer terug. ''Really... why don't you play volleyball?'' ''Maybe I should'' ''Yeah you really should'' En daarmee eindigde mijn volleyball carrière.

Na deze toch altijd spannende check-up begon het lopen. Kilometers verder om dan eindelijk bij de gate te komen. Zo'n 50 gartes in nog maar 1 vertrekhal! Hier ben je blij dat 'de stem' er is. Mind your step!

Gates B17, ready for boarding. That's us! Let's go to Vegas! Hier is het komen en gaan van vliegtuigen. We stonden daadwerkelijk in de file om op te kunnen stijgen. 5 vliegtuigen voor ons en 4 achter ons. Nooit gedacht dat vliegen zo veel op ons vertrouwde busstation lijkt. Wanneer de een vertrekt komt de ander alweer aan. Eindelijk zijn we dan opgestegen. Eén woord: WAUW! Wat was dat mooi! Ik weet dat het landschap hier mooi is en daar zou ik het ook niet meer over hebben. Maar die wolken! Het lijken net allemaal plukken watten met tussendoor weer dat mooie landschap. Samen maakt dit een adembenemend plaatje! Ik ben helemaal in de Wolken!