Welcome to the hotel California

Maandag 27 juli

"Such a lovely place.. such a lovely place"
And I LOVE this place! Ik weet dat veel mensen geloven dat als ik ga reizen, ik nooit meer thuis kom. (Of in ieder geval de eerste paar jaar niet.) Nou lieve mensen, dit was zo'n plek! California is echt fantastisch!
Hier in San Luis zijn de mensen ontzettend aardig! En ons hotel is super. Zelfs een zwembad.. nou hadden we dat bij de meeste andere hotels ookwel, maar tegen de tijd dat we daar kwamen was de zon weg, waaide of regende het. Maar hier niet! Neenee, in Californie schijnt de zon! Liefde op het eerste gezicht.. "Doei mam, ik ga zwemmen!" En zwemmen betekend in deze zin natuurlijk  in de zon zitten met een goed boek aan het zwembad. Snel het beste zonplekje veroveren en daar was je dan.. je warmte op mijn huid, tintelingen over mijn hele lichaam. Wacht.. was dit een citaat uit mijn boek of mijn interpretatie van het zonnen?

Dinsdag 28 juli

We vervolgen onze weg over highway 1. Genietend van alle mooie uitzichten over de zee, die woest tegen de klif slaat. Raampje open, haren in de wind, de zon kust je gezicht en de fluisterende woorden van de zee strelen je oren. Misschien word ik echt een beetje verliefd op deze plek..

Onderweg komen door de meest schattige plaatsjes. We zijn net een hop on hop off bus. Stop.. Foto.. en door! Zo zijn we door Malibu gereden en gestopt in Santa Barbara. Dit plaatsje heeft een ontzettend leuke downtown. "Mom, we are just shopping at Santa Barbara. We will be back at 10.. "
Onze weg vervolgd zich weer naar highway 1. Ik ga toch eens proberen of ik een beschrijving kan maken..
Je moet bedenken dat we door de bergen rijden. Nu rijden we alleen niet zigzaggend omhoog, maar rechtdoor. En naast je is geen boom of bos maar zee. Naast de weg heb je nog ongeveer 10 meter en dan begint de klif. Stijl naar beneden! Het water klotst hiertegen aan een spuwt omhoog. En dan kilometers en kilometes dit uitzicht! Kan je je nu voorstellen dat ik een beetje verliefd begin te worden? Hier wist ik nog niet eens hoe mooi LA is!

Nog 5 minuten zijn we verwijderd van wat voor mij een plek zal worden om naar terug te keren. 5 minuten voor ik het zeker wist. 5 minuten.. en dan plots.. file! NEEE! En niet zo maar een file. Nee hoor, we hebben anderhalf uur gedaan over deze laatste 5 minuten! Ongelooflijk! We stonden muur en muurvast. Geen beweging. Noch voor-, noch achteruit. Een uur lang totaal stil staan.. En de reden? Wij hebben geen flauw idee..

Woensdag 29 Juli

Sightseeing LA. Dat was het doel vandaag. En dan is weer gelukt. We begonnen in Beverly hills. Palmbomen en belachelijk grote huizen.. In Beverly Hills wonen de sterren! Je kon zelfs met een touring car langs de huizen van al die bekende mensen..Vreselijk! Nou, ik kan je vertellen al stonden ze recht tegenover me en stelden ze zich netjes voor.. Dan nog zou ik geen van die "sterren" herkennen. Hoe ik dit weet? Het in ons namelijk overkomen in San Fransico. Rub wilde een sportwinkel in. En daarbinnen stond een reus van een vent! Een super brede kearl waar je echt geen ruzie mee wilt. Wij maakten gewoon een gezellig sociaal praatje. Totdat papa ineens zag dat deze beste man handtekeningen uitdeelden en er een foto van hem op tafel lag. "Is this you?" ''Yes, sire!'' "Are you famous than?" ''Yes, Sire, My name is 'Bubba Paris..' I have won 3 superballs." OEPS!!

We kijken onze ogen uit op al deze huizen hier.. De ene een mega zwembad, de ander een basketveld en tennisbaan. Wieuwwieuw.. Shit politie achter ons aan! "Sire, you missed the stop sign. Just stop, watch and than drive.." Dit meen je niet hebben wij weer. Zo aan het kijken dat we het stopbord gemist hebben. Dit is hier hetzelfde als door rood rijden. Gelukkig kregen we een waarschuwing van de beste man en konden we door. Op naar de volgende stop!
Hollywood sign! Dat was ook weer een belevenis. Om namelijk dichtbij het bord te komen moet je super smal weggetje stijl omhoog. Met onze monstertruck is dat een flinke uitdaging kan ik je vertellen. Overal wegen afgesloten. Kom dan maar eens omhoog.
We waren er bíjna.. de allerlaatste weg was afgesloten, dus helaas konden we niet verder omhoog. Maar we hebben hem gezien en goed ook! We beginnen maar met de terugtocht, want wordt weer een belevenis en we hebben nog veel te zien.

The Walk of Fame. Hier kijk ik de hele vakantie al naar uit. Hoe gaaf is het niet om daar te lopen. Hét teken dat je in Hollywood bent. Daar waar menig ster gelopen heeft, daar waar films opgenomen worden. Daar waar iedere toerist in LA naar toegaat.. Nu wij dus ook. En jawel hoor! Ik sta op de foto met mijn grote held: Antonio Banderas. Beter bekend als Zorro!
Van the Beatles tot Reese Witherspeen. We have watched them all! En dan ook echt allemaal. We hebben de héle walk of fame afgelopen.

Donderdag 30 juli

Happy Birthday Ann!! Lots of love from America! Vandaag is Anne 18 geworden. Daar zitten ze dan.. Rub in Amerika, Anne in Oostenrijk.  Nog 1 weekje, jongens.. And then you can get a real Birthday Kiss! Desalniettemin hebben wij vandaag ook maar eens een rustig dagje gehouden. We zijn allemaal moe en pap is het rijden wel een beetje zat. Strandlaken in de tas, bikini aan.. dat kan naar 1 ding betekenen.. Op naar Venice Beach!!
We hebben gewoon gechillt op Venice Beach. Hoe ongelooflijk is dat?

Dit is echt waar ik van hou. Zand tussen je tenen. Zon op je bol, wind in je haren. Zeezout snuivend over het warme zand opzoek naar een goed plekje. Eenmaal daar aangekomen besloten rub en ik de golven van the pacific ocean te trotseren. Wauw dat was gaaf!! Je ziet de hoge golven al van ver aan komen. Zet je schrap. De golf klapt om en komt met een noodgang dichtbij. Het bruisende water krult zich om je heen, je voeten worden onder je vandaan getrokken. De golf neemt je op in zijn beweging. Gedesoriënteerd voel je langzaam weer grond onder je voeten. Zout in je mond en in je ogen, zand op plekken waar de zon niet schijnt. SUPER GAAF! Volgende golf!

Vrijdag 31 juli

Jammer genoeg moeten we vandaag dit mooie stukje land achter ons laten. We vliegen naar Newark. Dit is een klein plaatsje naast New York. Vanuit hier rijden we door naar the Niagara falls.
Een vlucht van 5 uur en je bent 3 uur vooruit in de tijd. Al die tijdverschillen.. Ik kan je vertellen dat ik echt geen idee had hoe laat het was toen we aankwamen. Het enige wat ik merkte is dat ik honger had. In het vliegtuig hadden we het weer super luxe. Dit keer konden we kiezen uit 60 (!) films! Zoveel keuze heb ik zelf thuis niet eens!! Ik koos voor 'the longest ride'. Een heerlijk romantische zwijmelfilm. Zo een waar van ieder meisje heel stiekem hoopt dat het haar ook ooit zal overkomen. En nee, heren dit zal ze nooit toegeven! Waarom vertel ik dit? Omdat precies op het moment dat het vliegtuig stil stond en iedereen eruit mocht, mijn film afgelopen was! Als dat geen mooie vertaling van 'the longest ride' is..

Zaterdag 1 augustus

En we zitten weer in de auto! Rub gebruikt deze ritjes om een flink bij te slapen en ik schrijf alle verhalen vanuit de achterbank. Reuze gezellig dus achterin de auto! De rit van Newark naar Niagara falls is 7 uur.. 7 uur heen, watervallen bekijken en morgen weer 7 uur terug.. zijn wij gek? Misschien.. maar je bent er nu toch. Slapen doen we thuis wel weer.
Morgen zal ik vertellen of het de moeite waard was. Hierna zijn we nog 5 dagen in New York. En voor iedereen die het wilde weten.. Donderdag 7 augustus vliegen we terug naar het koude regenachtige kikkerlandje. Missen jullie ons al een beetje?