Er is er een jarig, hoera!

Dinsdag 21 juli

Vandaag hebben we de Grand Caynon bezocht. Het is echt belachelijk. Maar we zijn gewoon een beetje verzadigd..
In Bryce spraken we een stel dat hier is met hun zoon. Die was maar in de auto blijven zitten, want hij was al die bergen een beetje zat. Ik kon mijn oren niet geloven! "Hoe kan je dat nou zeggen?! Ben je eindelijk in Amerika, ben je het zat?" Nu moet ik eerlijk toegeven, echt belachelijk dat we dit voelden, maar hij heeft gelijk...

Onbeschrijfelijk!
Op de Grand canyon vroeg ik me af hoe ik dit nu weer eens moest gaan beschrijven.. Van pap moest ik een poging doen. Al schrijvende kom jij daar wel uit, zegt hij. Totaal geen druk nu!! Helpies, hoe moet ik dit doen?!

Laat ik beginnen met hoe donders diep het is! Je kan je niet bedenken in wat voor diepte je kijkt, tenzij je het met je eigen ogen ziet.
Wij staan op het vlakke platform en honderden miles verder is het andere. Je moet weten dat deze twee stukken dus ooit tegen elkaar aan hebben gezeten..
Wanneer we naar beneden kijken zien we een natuur geweld van jewelste! Twee stukken aardkorst die uit elkaar gerukt zijn. Je kan je voorstellen dat niet alleen het topje van zo'n korst meescheurd, maar de hele plaat! Heb je ooit geweten hoe dik die platen zijn? Wauw! En dan zien we bij lange na het einde nog niet!! Dit is "alleen nog maar" een berg die uit elkaar getrokken wordt.
Ergens verder beneden sijpelt de colorado river. Natuurlijk sijpelt deze rivier niet echt, want met een kracht van jewelste baant dit water zich een weg door het landschap. Er gaan schepen overheen dat wil je niet weten, zo groot. Echter voor ons, daar boven op die berg, is het niet meer dan een sloep in een gracht. Rub zei ook: daar beneden staan hoogst waarschijnlijk hele hoge bomen, maar wat wij zien is weiland..

Zo, dit was mijn poging.. Hopelijk is het geslaagd, want het blijft lastig!

S avonds hebben we gegeten in een steak house. Maar niet zo maar een steak house.. Een cowboy saloon, Yippie-ai-o! Cowboys leave your guns at the door, please.
Helaas, stinkt het hier echt naar 'peard'.. Bij de canyons heb je trouwens super veel van die beesten. 'Leuk' op zo'n peard de canyon in. Gadverdarrie, mij niet gezien! Doe mij maar een quad! Oké, leuk uitstapje. Nu weer terug naar de saloon. Ik heb eindelijk mijn corn gegeten! Als je in Amerika bent, moet je natuurlijk een keer zo'n maïskolf proberen. En lekker kan ik je vertellen!  Gelukkig maar want als verdere groenten kregen we een ketel met bruine bonen! Oordeelt u zelf.. haha!

Wat verder nog een grappig feitje is, is dat de mensen hier heel netjes zijn. We wachten op hun beurt bij de ingang van het national park. Die ingang kan je vergelijken met een tolweg in Frankrijk. Daar rijdt iedereen door elkaar opzoek naar de kortste rij. Hier blijft iedereen op zijn eigen baan. Net zoals ze in files doen! Ze wachten zelfs in het restaurant netjes tot de ober hun een plekje geeft. Lief toch? In Nederland rennen we gelijk naar de beste tafel van het huis. Om vervolgens gelijk een tas er op te gooien: Mijn!

Een vriendin van mij vroeg me laatst hoe ons hotels waren. Laat ik dat dan ook eens beschrijven.
De meeste hotels zijn echt prima. Soms is het ook heeel fijn dat we er maar 1 nachtje zijn.. maar gelukkig altijd gezellig  naast rub in een tweepersoonsbed. Brengt weer herinneringen boven van ons tentje op de camping. Af en toe een stomp, omdat je in je slaap te dichtbij gerolt bent. Gevecht om de deken. Échte broer-zus liefde!
Hier in de canyon kregen we een gratis up grade van de kamer. Yes, dachten Rub en ik, eindelijk een eigen kamer! Nou die eigen kamer kregen we hoor.. Je kon een tussendeur sluiten, zodat er een soort woonkamertje overbleef. Waar wij sliepen op een slaapbank. Thanks for die up grade, iets te vroeg gejuicht!

Woensdag 22 juli

Hieperdehiep, hoeeeeeeraaaa!!! Mama is jarig!!
En wat gaan we doen op haar verjaardag? Juist.. terug naar Las Vegas natuurlijk! We zijn echt super vroeg opgestaan, zodat we nog de hele dag in Vegas hebben. Vanavond slapen we ook in dat mooie hotel, Excalibur!
 Maar eerst nog een stuk rijden.
Onderweg hebben we een stukje route 66 gereden. Super leuk! Dat was dan het allerlaatste wilde westen wat we gaan zien.. Too bad! Maar we krijgen er veel voor terug..
We stoppen straks nog bij de Hooverdam en dan door naar Las Vegas!
Op de Hooverdam gingen zelfs mensen trouwen. Ongelooflijk dat dat kan.. Je moet wel heel veel met de Hooverdam hebben samen, wil je daar gaan trouwen. Al die wedding crashers en toeristen die foto's van je maken.. Lijkt mij toch niet heel romantisch.
Maar dat hebben we ook weer beleeft! 'Been there, done that!'

En jullie weten het he?! What happens in Vegas, stays in Vegas!!